آیا می دانید موسیقی در پیشرفت کودکان چه اهمیتی دارد؟ وقتی با کودکتان در ماشین هستید و آرام آرام آواز می خوانید، می بینید که کودک خود را به عقب و جلو تکان می دهد و با هیجان دست می زند. آیا می دانید در چنین مواقعی به طور ناخودآگاه مهارت های زبانی، حرکتی ، اجتماعی و شناختی را به کودک خود آموزش می دهید؟
کودکان از همان لحظه ی تولد، از موسیقی لذت می برند. این حقیقیت دارد که آنها وقتی هنوز در شکم مادر خود هستند صدای موسیقی را می شنوند. آنها مجذوب وزن، گام و ضرب موسیقی می شوند. مثل همه ی ما، موسیقی می تواند کودک را شاد یا آرام کند، او را به خواب ببرد و یا تحریک کند که از جایش بلند شود و برقصد. بچه ها تحرک را دوست دارند و وقتی به موسیقی گوش می دهند ناخودآگاه این سو و آن سو می پرند، می رقصند و دست می زنند. آنها از موسیقی لذت می برند و در عین حال در مهارت های حرکتی پیشرفت می کنند.
یکی از انواع موسیقی که در پیشرفت بچه ها تاثیر زیادی دارد، موسیقی بدون کلام است. این نوع موسیقی به کودک این فرصت را می دهد تا بتواند بدون مزاحمت صدای گفتاری، صدای سازهای مختلف را بشنود. او می تواند روی صدای موسیقی تمرکز کند و متوجه می شود که یک ساز صداهای مختلفی تولید می کند.
نوع دیگری از موسیقی که کودکان از آن لذت می برند، آواز خواندن است. موضوع آوازی که می خوانید یا اینکه صدای خوبی دارید یا نه، برای کودک مهم نیست. در راه مهد کودک می توانید در مورد رانندگی ، جشن تولد یا موضوعات دیگر آواز بخوانید. آواز خواندن به کودک کمک می کند تا بتواند بین صدای آواز خواندن و صدای صحبت کردن تمایز قائل شود و صداهایی با وزن و آهنگ نزدیک به هم تولید کند. شاید ندانید که وقتی برای نوزاد خود آواز می خوانید، او نیز با شما همراه می شود.
نواختن موسیقی توسط کودک چه تاثیری در رشد او دارد؟ برای همه ی ما پیش آمده که بعضی از روزها حتی نتوانیم یک دقیقه صدای طبل زدن و کوبیدن روی چیزی و سر و صدا کردن کودک را تحمل کنیم. اما وقتی بدانیم که این کار برای رشد کودک چقدر مفید است ، این صداها برایمان قابل تحمل تر می شود.
از آنجاییکه موسیقی یک تجربه ی حسی است، در موقع نواختن موسیقی ، شبکه های عصبی مغز در مناطقی که مربوط به گفتار می شوند تحریک می گردد. به همین دلیل نواختن انواع ابزار موسیقی برای بچه های کوچک خیلی سودمند است. کودک می تواند حس هایی مثل سنگینی، صدای دویدن و … را از طریق موسیقی درک کند. تجر به های موسیقیایی مغز کودک را تحریک کرده و به او کمک می کند تا در مهارت های حرکتی، خود آگاهی و همچنین گستره ی توجه پیشرفت زیادی داشته باشد.
وقتی کودک در حین نواختن موسیقی، چیزی را کشف و تجربه می کند، موفقیت را در درون خود احساس کرده و این حس هنری تمایل کودک برای کسب تجربه های بیشتر را بالا می برد.
پس هر وقت دوست داشتید کار سرگرم کننده ای را همراه کودک خود انجام دهید، به موسیقی گوش دهید، با کودکتان به این سو و آن سو بپرید و آواز بخوانید.
نقاشی کشیدن یکی از ابتدایی ترین و بهترین فعالیت هایی است که کودک شما می تواند داشته باشد. با پیشرفت تکنولوژی و در دسترس بودن منابع فراوان اطلاعات و سرگرمی برای کودکان، ممکن است به نقاشی کم توجهی شود یا حتی به طور کلی کنار گذاشته شود. در ادامه توضیح می دهیم که به ده دلیل باید کودکان را به نقاشی کشیدن تشویق کرد.
۱- کودک با نقاشی احساسات خود را بیان می کند.
بچه ها در معرض اطلاعات مختلفی قرار دارند. آنها هرچیزی که می بینند، می شنوند، بو می کنند یا لمس می کنند را به خاطر می سپارند و نقاشی کردن یکی از مهم ترین شکل های بیان در مسیر رشد آنهاست. همه ی چیزهایی که آنها می خواهند ابراز کنند را همیشه نمی توان در قالب کلمات بیان کرد، در این جا تشویق کودک به نقاشی کردن اهمیت بسیاری پیدا می کند. خط هایی مارپیچ از رنگ ها می تواند بیانگر شادی کودک باشد و تکرار یک چیز در نقاشی به این معنی است که او به آن علاقه مند است.
۲- نقاشی کردن مهارت حل مشکلات را در کودک پرورش می دهد.
وقتی کودک شما نقاشی می کشد، ذهنش تا حد بسیار زیادی فعال می شود. در طول نقاشی کشیدن او از خودش می پرسد : “چطور سر این سگ را به بدنش متصل کنم”. یا “این رنگ با آن رنگ فرق دارد”. اگر از او در مورد نقاشی اش بپرسید ، او حتما می تواند در مورد آن برایتان توضیح دهد.
۳- نقاشی کشیدن اعتماد به نقس کودکتان را بالا می برد.
نقاشی کشیدن این حس را به کودک شما القا می کند؛ “من این را کشیده ام و به آن افتخار می کنم”. بعد از نقاشی، زمان تعریف و تحسین از کار کودک است. ستودن نقاشی کودک قطعا موجب بالا رفتن اعتماد به نفس در او می شود.
۴- با تشویق کودک به نقاشی کردن می توانید لحظه ی شیرین “تایید کارش” را به او هدیه کنید.
لحظه ای که کودک نقاشی اش را تمام می کند، اولین کلمه ای که از او می شنوید این است” ببین” . وقتی او کار هنری اش را به شما نشان می دهد، حداقل ۵ دقیقه برای تقدیر ار شاهکار استادانه اش وقت بگذارید. در مورد داستانی که پشت نقاشی خوابیده است از او سوال کنید و او را تشویق کنید که باز هم بکشد.
۵- نقاشی کشیدن مهارت های حرکتی ظریف را در کودک شما تقویت می کند.
در دوازده ماهگی، اگر به کودک یک مداد شمعی و کاغذ بدهید، شروع به خط خطی کردن کاغذ می کند. در این مرحله، نگه داشتن مداد رنگی در دست موجب تقویت عضلات دست و انگشتان کودک می شود.
به مرور، کودک کنترل بیشتری روی مداد یا مداد شمعی پیداد می کند و می تواند جزئیات ظریف تری را بکشد و بین دست و چشم خود هماهنگی ایجاد کند. پیشرفت در مهارت های حرکتی ظریف موجب به دست آوردن مهارت کنترل و توازن می گردد که در بعضی از کارها به آن نیاز داریم. مثل نگه داشتن لیوان آب، استفاده از قیچی، نوشتن یا توانایی دوختن دکمه ی لباس.
۶- نقاشی کشیدن به کودک شما فرصت تمرکز کردن می دهد.
چند دقیقه ساکت می شود. مدادش را در دست می گیرد در حالیکه یک ورق کاغذ سفید جلویش گذاشته و به آن خیره شده است. فقط همین چند دقیقه است که کودک تمام حواسش را برای انجام کاری جمع می کند. این خیلی مهم است که کودک شما کاری را در دست دارد و برای انجام آن باید کاملا تمرکز کند. این کار همچنین قدرت توجه کودک شما را افزایش می دهد به همین دلیل او موضوع خاصی را انتخاب کرده و نقاشی می کشد.
۷- نقاشی کردن تخیل کودک شما را فعال تر می کند.
جورج برنارد شاو گفته : “تخیل آغاز خلقت است”. نقاشی کشیدن کودک شما، مصداق بارز این جمله است. وقتی کودک می خواهد نقاشی بکشد، تلنگری به تخیل خود می زند و آنچه در ذهنش می گذرد را به روی کاغذ می آورد. اما فایده ی داشتن تخیل فعال به همین جا ختم نمی شود. بزرگسالانی که تخیل فعالی دارند، همیشه ایده های زیادی در سر می پرورانند و می دانند که چطور آنچه در ذهنشان است به مرحله ی عمل برسانند. کسانی که تخیل فعالی دارند خالق همه ی چیزهایی هستند که ما استفاده می کنیم و جامعه ی ما را می سازند.
جورج برنارد شاو در ادامه می گوید: ” آنچه را که دوست دارید، تصور می کنید، آنچه را که تصور کردید، آرزو می کنید و سرانجام آنچه را که آرزو کردید، خلق می کنید. پس کودکان را به نقاشی کشیدن تشویق کنید.
۸- نقاشی کشدین کودک را برای یادگیری آماده می کند.
نقاشی یکی از اولین پایه های تفکر انتزاعی یا تفکر منطقی است. در نقاشی، کودک از شکل ها، خط ها و نقطه ها به عنوان نمادهایی از اشیا استفاده می کند و سرانجام آنها را به صورت منطقی مرتب می کند. در آموزش مدرن، داشتن تفکر انتزاعی برای درک نمادها بسیار مهم است. حروف نماد صداها، اعداد نماد ریاضی و چهره ها و تصاویر نماد رفتار صحیح می باشند.
۹- نقاشی کردن لذت بخش است و انگیزه ی درونی را بالا می برد.
آخرین باری که نقاشی کشیده اید را به یاد می آورید؟ آیا در حالیکه نقاشی می کشیدید لبخند می زدید؟
نقاشی کشیدن اساسا یک کار لذت بخش است. احتمالا نقاشی می کشیم چون احساس خوبی داریم یا می خواهیم احساس خوبی پیدا کنیم. یک چیز خوب در مورد نقاشی این است که ما را تحریک می کند تا روی آنچه دوست داریم انجام بدهیم یا ببینیم تمرکز کنیم. نقاشی کردن انگیزه ای را در ما به جود می آورد تا کاری که دوست داریم انجام دهیم و روی کاری تمرکز کنیم که در پایان برایمان لذت و شادی به همراه دارد. این احساس در مورد همه ی انسان ها با هر سن و سالی مصداق پیدا می کند.
۱۰- نقاشی کشیدن یک تمرین کامل برای پیشرفت کودک شماست.
نه تنها تمرین های نقاشی لازم است تا کودک بتواند مهارت های لازم برای پیشرفت را بدست بیاورد، بلکه تقریبا همه فرایند های شناختی را که کودک شما برای رشد مغزش نیاز دارد را فراهم می آورد. نقاشی نیمکره چپ و راست مغز را همزمان بکار می اندازد. نقاشی کودک شما را قادر می سازد تا بین آنچه فکر می کند و آنچه می خواهد بیان کند، ارتباط خوبی برقرار کند.
اجازه دهید کودکتان مداد در دست گیرد و با کشیدن روی یک ورق کاغذ قدرت خلاقیت خود را به تمایش بگذارد و افکار خود را در قالب تصاویر بازگو کند. خلاقیت کودکتان را با نقاشی تقویت کنید.
متن کامل سخنرانی دکتر حسن روحانی در جمع هنرمندان در تالار وحدت
برای من شبی به یاد ماندنی است، چون میهمان اصحاب فرهنگ و هنر و فرهیختگان هستم. دعوت و میهمانی شما را پاس می‌دارم. با اهل هنر از هنر گفتن بسیار سخت است. معمولاً دولتمردان، سیاستمداران و حتی فیلسوفان و روشنفکران، چونان با هنرمندان سخن گفته‌اند که گویی قصد تعیین تکلیف برای آنان دارند. آنان نگاه هنرمندان را چونان در قالب و فرم آن خلاصه دیده‌اند که فکر کردند، هنر دستور دادنی و سفارش کردنی است.
هنر قالب نیست، هنر قالب و معناست، هنر خلاقیت است. این نوع جلسات هم برای هم‌اندیشی و همفکری اهالی اقلیم‌های متنوع فکری است تا از همدیگر درک نزدیک‌تر و متقابلی داشته باشیم.
ذات هنر با مفهوم خیر و نیکی، یکی است. قبل از عصر جدید، هنر بسیار فراتر از هنرهای زیبا تفسیر می‌شد. هنر گفت‌وگو، هنر معاشرت، هنر دیپلماسی، هنر زندگی مسالمت‌آمیز، هنر زندگی بدون کینه و هر کار بی‌عیبی هنر است.
هنر، هر کار بدون عیب است و ما همه باید تلاش کنیم هنرمندانه حرف بزنیم، عمل کنیم و تعامل داشته باشیم، یعنی هنر مردمداری. هنر و ارزش، پیوندی ذاتی دارند. هنر یعنی عروج فکر از سطح عادی به سطح متعالی؛ همانکه در عرفان و فلسفه اسلامی به عالم اعلی تعبیر می‌شود.
هر هنرمندی می‌خواهد به معنای جهان و عمق جهان برسد. علاوه بر اینکه هنر به همه جان می‌دهد، این هنرمند است که رودخانه را، کوه‌ها را، بلبل را، شمع را و پروانه را به سخن وا می‌دارد.
اگر بگوییم هنر مرده را زنده می‌کند، سخنی به گزاف نگفته‌ایم، پس تقسیم هنرمندان به هنرمندان ارزشی و غیر ارزشی بی‌معناست. هنر یعنی ارزش و هنرمند فرد ارزشمندی است که با کار خلاقانه به تعالی می‌رسد و خلقت، بزرگترین مظهر قدرت خدای لایزال است، فقط در این زمینه است که فتبارک الله احسن الخالقین. هنرمند جهان را بازآفرینی می‌کند و کار او در مسیر ارزش‌های الهی است.
هنرمند البته در مسیر هنر، باید با مردم، ذوق مردم و خواست مردم خود را نزدیک کند. هنر بدون آزادی معنا ندارد و خلاقیت تنها در سایه حریت امکان‌پذیر است، اما اعمال محدودکننده‌ای نیز برای هنر وجود دارد. قبل از آنکه سانسور و ممیزی به دولت‌ها منتسب شود، خود جوامع بشری و اجتماع، اولین قدم قرار دادن چارچوب برای هنر است، عادات، رسوم، اخلاق جامعه، فهم‌ها و درک‌ها همه اینها مرزبندی‌هایی را برای هنر مشخص می‌کند.
گفت، هنر مردمی باشد و راستی.
حافظ شیرازی، می‌تواند مقتدای هنرمند ایرانی باشد
همه هنر همین است که حکیم سخن فردوسی بزرگ گفته است مردمی بودن و صداقت، این همه هنر است.
من گاهی اوج هنر ایرانی را در حافظ می‌بینم. حافظ شیرازی، هنرمند ایرانی می‌تواند مقتدایش حافظ باشد. حافظ، حافظه تاریخی، ادبی و هنری ملت ایران است. با سینه‌ای مالامال از آموزه‌های دینی و قرآنی، اما از جهل و خرافه و ریا بیزار.
هنر شاعری یکی از قالب‌های باستانی هنر این سرزمین است. در واقع شاعری، هنر ملی ایرانیان است. حافظ با همه نقد و انتقادی که بر حکومت و جامعه داشت در طول تاریخ کتابش قدر دیده و بر صدر نشسته و گاهی آنچنان تعالی یافته که جایگاهش در کنار کتاب حق و قرآن مجید قرار گرفته است. حافظ به قول بعضی‌ها، رند روشنفکر زمان خود بود، در عین ایمان و در عین انتقاد، هرگز از ایمانش دست برنداشت و هرگز از انتقادش پشیمان نشد.
هنرمند نه زینت المجالس است نه اپوزیسیون
هنرمند نه قرار است زینت‌المجالس باشد و نه اپوزیسیون. هنرمند نه قرار است نوک پیکان تحولات سیاسی باشد و نه قرار است گوشه‌نشین خرابات و خانه. هنرمند قرار نیست هر چه دولت یا جامعه یا حتی روشنفکران می‌گویند، به تصویر بکشد، که برداشت خود را دارد و قرار هم نیست که با دولت یا جامعه در ستیز باشد و بجنگد.
هنرمند، انسان اهل فکر و فن و اهل دل است. برای برخی از هنرهایی که برای ثبت آنها، برای خلق آنها نیاز به کمک دیگران دارد، نباید در این زمینه دچار تردید و هراس شویم، برخی از روایت‌های تاریخی، دینی و حتی تاریخ معاصر شاید از حد یک شرکت خصوصی در شرایط فعلی جامعه ما این بار سنگین به مقصد نرسد، اما معنایش این نیست که اگر کاری به هنرمند واگذار می‌شود، در روایت تاریخ هم هنرمند کار خود را انجام می‌دهد.
ما اولین روزهایی که با جناب آقای جنتی به صدا و سیما رفتیم در سال ۱۳۵۹، جزو اولین آثاری که بنا شد ببینیم و برای تکمیل آن تصمیم بگیریم، کار مرحوم علی حاتمی بود. آن کار، آن زمان با بودجه عمومی انجام می‌گرفت و کار هنوز تکمیل نبود. هنوز فیلم مونتاژ هم نبود، ما قطعه قطعه فیلم را آن وقت می‌دیدیم، اما معنایش این نیست که اگر هنرمند صاحب نامی سفارشی را دریافت کرد، ذوق هنری او تسلیم آن سفارش باشد، او همچنان باید از خلاقیت خود استفاده کند. اینچنین مشهور است که شاهنامه نیز به سفارش سلطان محمود سروده شد، اما در واقع این شاهنامه سفارش یک ملت و یک تاریخ بود.
هنر و آزادی رابطه مستقیم دارند
آثار عظیم معماری از قییل تخت جمشید و آثار اسلامی در اصفهان هم با حمایت حکومت بود، اما امروز به عنوان نماد یک ملت می‌باشد. هنر و آزادی رابطه مستقیم دارند. در غیر فضای آزاد، هنر واقعی خلق نخواهد شد. در بخش هنر نمی‌توانیم با دستور هنر را بیافرینیم و خلق کنیم. هر گونه فضای امنیتی می‌تواند جوانه هنر را بخشکاند، به تعبیر اقبال، گفت هرگاه خشک مغزی کوته نظر زمام امور را در دست گرفت، هنر مجال بروز نیافت.
پس باید فضای مناسب را برای هنر فراهم کنیم، دولت برای خود رسالت ترویج را بر عهده می‌گیرد، نه اینکه هنرفرمایشی را در دستور کار خود قرار دهد. البته در برخی از موضوعات ملی، مثل فرهنگ ایران و اسلام، که هویت اسلامی و ایرانی ما را نگه می‌دارد و تعالی می‌بخشد، دولت موظف است از آنها حمایت بیشتری کند.
ای کاش می‌شد افتخارات هنری ما به نمایش در می‌آمد، ای کاش می‌شد داستان‌هایی که در شاهنامه فردوسی، در مثنوی مولوی که هر دوی آنها آکنده از قصه‌های دینی و ایرانی است، به صورت آثار نمایشی، سینمایی، تلویزیونی و حتی رمان‌های خواندنی روی آنها سرمایه‌گذاری می‌شد.
امام(ره)بین مردم متدین و هنر آشتی برقرار کرد
دولت خود را موظف می‌داند در اینگونه امور، هم قدم‌های تشویقی و هم قدم‌های حمایتی بردارد. نکته دیگری که می‌خواهم بر آن تأکید کنم نقش انقلاب اسلامی بر تاریخ هنر و بر هنر این سرزمین است. شما می‌دانید قبل از پیروزی انقلاب بخش بزرگی از جامعه ما از هنر فاصله داشت. امام راحل به عنوان احیاگر قرن که آزادی را برای این سرزمین به ارمغان آورد، یکی از خدماتش این بود که بین مردم متدین و هنر آشتی برقرار کرد. در دوران او بود که به عنوان یک فقیه و مرجع عالیقدر، حلیت هنر موسیقی با سرودهای انقلابی و میهنی فراهم شد.
در عصر او بود که بسیاری از آثار ادبی و هنری اجازه نشر یافتند، در تاریخ روحانیت شیعه، امام تنها فقیهی بود که از یک فیلم و فیلمساز روشنفکر به نیکی یاد کرد. انقلاب راه را برای توسعه هنر در همه لایه‌های اجتماعی فراهم نمود. انقلاب، موسیقی سنتی و یا به بیانی بهتر موسیقی ملی ایران را احیاء کرد. قبل از انقلاب موج موسیقی‌های غربی و پاپ به گونه‌ای بود که در حال ویران کردن موسیقی سنتی بود، اما انقلاب شرایطی را فراهم کرد که هنرمندان بزرگی که قبل از انقلاب نیز شناخته شده بودند، در فضای امن و سالم بعد از انقلاب رشد کرده و بالیدند و تیراژ موسیقی سنتی ما بالا رفت و بازار پررونقی پیدا کرد.
در حوزه سینما و هنر نمایشی نیز انقلاب اسلامی برکات زیادی داشت، همه منتقدان فیلم اذعان دارند که دهه ۷۰، دهه اوج سینمای ایران بود و آثار بزرگ، بحث‌انگیز، متفکرانه و هنرمندانه به جامعه عرضه شد، تا جایی که امروز ایران یکی از مدعیان جوایز جهانی مانند اسکار است.
جالب‌تر اینکه در فضای بعد از انقلاب، زنان و بانوان هنرمند بسیاری در بخش‌های مختلف هنر از جمله در سینما رشد کردند، تا جایی که نه تنها بازیگری را بر عهده گرفتند، کارگردانی و نویسندگی نیز جزو مواردی بود که بانوان ایرانی توانستند نقش خود را ایفا کنند، در حالی که قبل از انقلاب خانواده‌های متدین و مذهبی این کشور اجازه نمی‌داند فرزندان و اعضای خانواده آنها در این زمینه ورود کنند. این یکی دیگر از خدمات انقلاب اسلامی بود.
دولت قصد ندارد ممیزی در فرهنگ و هنر را ادامه دهد
این دولت قصد ندارد ممیزی را در فرهنگ و هنر به صورت راه و مسیری که مانع کار هنرمندان باشد، ادامه دهد. ممیزی باید در چارچوب قانون و هدفمند باشد. اگر قانون ابهام دارد، باید قانون و چارچوب شفافی را در اختیار همه قرار دهیم تا تکلیف همه روشن باشد؛ کار وزارت ارشاد باید تقریبا یک کار اداری باشد.
اگر می‌خواهیم کار ممیزی را انجام دهیم، باید گروهی از فرهیختگان، اندیشمندان، هنرمندان، عالمان، حتی عالمان دینی در کنار یکدیگر بنشینند و آنها باشند که بر هنر نظارت کنند، هنرمند، می‌تواند بر هنر نظارت کند، کارمند دولتی، نمی‌تواند ناظر خوبی برای هنر باشد.
دوران، دوران اعتماد است
چرا نظارت بر سینما و کتاب و موسیقی را به اهلش واگذار نکنیم، چه اشکال دارد که انجمن‌های صنفی بخشی از بار مسئولیت وزارت ارشاد را بر دوش گیرند.
به هم اعتماد کنیم؛ دوران، دوران اعتماد است. وظیفه دولت مداخله در هنر نیست، وظیفه ذاتی دولت تأمین مسایل مهم و ملی است، مثل مسأله امنیت، سیاست خارجی که سیاست خارجی و اعمال دیپلماسی صرفاً از طریق دولت انجام می‌گیرد و نهاد دیگری حق مداخله ندارد. البته خطوط کلی سیاست خارجی طبق قانون اساسی توسط رهبری معظم تعیین می‌شود، اما در حوزه‌های دیگر مثل اقتصاد و فرهنگ باید تصدی‌گری دولت به حداقل برسد. در شرایطی نیستیم که دولت بتواند آثار هنری خلق کند و هیچ دولتی نتوانسته است آثار هنری فاخری بوجود بیاورد.
هنرمند امنیت کشور را به مخاطره نمی‌اندازد
دولت کتاب نمی‌نویسد، فیلم نمی‌سازد، موزیک نمی‌سازد، شعر نمی‌سراید. دولت باید تسهیل کننده راه برای اصحاب فکر و هنر باشد. یادمان باشد و همه بدانیم هنر خطر نیست و هنرمند امنیت کشور را به مخاطره نمی‌اندازد. به هنر و هنرمند اعتماد کنیم، نگاه امنیتی به هنر بزرگترین اشتباه امنیتی است. در بحث امنیت؛ اولین قدم تشخیص منابع تهدید است. در جامعه امروز منابع تهدید ما آسیب‌های اجتماعی است. از فقر و فحشا گرفته تا رواج بی‌اعتمادی اجتماعی تا فساد اقتصادی.
این آسیب‌هاست که رابطه صحیح بین دولت و ملت را، اگر سریع چاره نکنیم، می‌خشکاند، تهدید آسیب‌هاست نه هنرمندی که می‌تواند مظهر نشاط، امید، اتحاد و همبستگی ملی ما شود. صدا و نوا و توانایی در نمایش و ساخت یک اثر تجسمی، گاهی می‌تواند دردها را کاهش دهد و گاهی می‌تواند آرزوهای یک ملت را محقق کند. همین هنرمند است که می‌تواند آینده را با تخیل و هوشمندی اش و با خلق آثارش نقد و ترسیم کند و راه آینده را بهتر مشخص کند. ما اگر به هنر و هنرمند با نگاه امنیتی نگاه کردیم، اولاً تهدیدات اصلی را فراموش کردیم، ثانیاً هنرمندی را که می‌تواند ما را متوجه تهدیدات واقعی کند، از وظیفه‌اش باز داشته‌ایم.
اگر پر و بال هنرمند را ببندیم، باند فرود را برای هواپیماهای دشمن آماده کرده‌ایم
اگر بحث تهاجم فرهنگی داریم و می‌گوییم دیگران برای یکسان‌سازی فرهنگی تلاش می‌کنند، وقتی پر و بال هنر و هنرمند را بستیم، در حقیقت باند فرود را برای هواپیماهای دشمن آماده کرده‌ایم. وقتی فرزندان این سرزمین نتوانند قهرمانان خود را در میان محصولات فرهنگی وطنی و خودی ببینند، ناچار به دنبال قهرمانان آن سوی آبها خواهند بود، خطر اینجاست. حتی اگر کشوری بخواهد در برابر دشمن بایستد، این هنرمند است که می‌تواند روحیه مقاومت و ایستادگی را در میان مردم زنده نگاه دارد، همان کاری که هنرمندان متعهد در دوران دفاع مقدس انجام دادند. به اعتقاد من اگر فضای هنری فعال در عراق و افغانستان بود، اشغال این دو کشور امکان‌پذیر نبود.
غرب زده پنداشتن بدنه هنری کشور، تفکری غلط و اشتباه است
نکته دیگر آن است که برخی، هنرمندان ما را به غرب‌زدگی متهم می‌کنند، استدلال آنها این است که بدنه هنری کشور را فساد فرا گرفته است و باید این بنا را ویران کرد و از نو ساخت. این یکی از تفکرات غلط و اشتباهی بود که در ذهن بعضی آمد و متأسفانه در این زمینه قدم‌هایی برداشته شد. بعضی می‌گویند اگر آنچه گفتیم انجام می‌دادند، می‌شود هنر خوب و آنچه ما دلمان نخواست، می‌شود هنر بد. در هر جامعه‌ای ممکن است خطا و فسادی باشد، اما نمی‌تواند یک مجموعه فرهیخته بزرگ و تاثیرگذار در کشور را زیر سوال قرار داد، این قضاوتی نابحق، نابجا و ظالمانه است. اصحاب هنر مشکلات فراوانی دارند که برخی از آنها امشب در اینجا بیان شد. شاید اولین جلسه‌ای بود که خدا توفیق داد بیشتر شنیدم و کمتر ان‌شاء الله بگویم. چه اینکه گفت خدا دو گوش به ما داده است و یک زبان که بیشتر بشنویم و کمتر بگوییم.
می‌دانم درد دل‌های شما در فرصت کوتاه امشب، بخش کوچکی بود از آنچه در دل داشتید. دولت وظایف خود را در چارچوب قانون اساسی انجام خواهد داد و در حد توان و امکاناتش از هنر حمایت خواهد کرد. شاید عمدتاً دولت لازم است در زیرساخت‌ها بیشتر وارد عمل شود و کمک کند، اما در حد توان دولت این قدم‌ها را برخواهد داشت.
کارت زرد برای این دولت نگرانی نیست
از اینکه ارکستر سمفونیک و ارکستر ملی به تعطیلی کشیده شده است، بسیار متأسفم و حتماً این دولت در همین ماه‌های آینده اینها را احیاء خواهد کرد، اگر چه ممکن است وزیر باز هم کارت زرد بگیرد.این دولت به تمام تعهدات و قول هایی که در دوران انتخابات به مردم داده است، عمل خواهد کرد؛ کارت زرد برای این دولت نگرانی نیست. به امثال آقای جنتی‌ها به عنوان مدافع از حقوق هنرمندان و آزادی افتخار می‌کنیم.
در هر مسیری مشکلات وجود دارد. سوختن و هیچ نگفتن، هنر است. سخن مرحوم پروین اعتصامی، گفت کس ندانست که من می‌سوزم، سوختن هیچ نگفتن، هنر است. اینها مشکلاتی نیست پیش پای دولت. دولت ان‌شاء الله به وعده‌های خود در زمینه هنر و اصحاب هنر عمل خواهد کرد. من سخنان فراوانی را یادداشت کرده بودم، اما می‌دانم وقت گذشته است و امیدوارم باز فرصت دیگری فراهم شود در محضر شما باشم و از حضور شما استفاده کنم.
خطوط قرمز باید کاملاً شفاف، صریح و قانونی باشد
سه نکته را می‌گویم. یک، هر نظامی خطوط قرمزی دارد، اما خطوط قرمز باید کاملاً شفاف، صریح و قانونی باشد تا از اعمال سلیقه‌ای جلوگیری شود. در این زمینه دولت تمام قدم‌های لازم را برخواهد داشت، اگر مقررات شفاف و روشن داشته باشیم، آنگاه می‌توان کار نظارت را به صنف‌ها و انجمن‌های تخصصی واگذار کرد، آنها بهتر از کارمندان یک وزارتخانه نظارت خواهند کرد و بیشتر عاشق ایران و کشورند. ما باید این شرایط را برای هنرمندان تسهیل کنیم.
دولت تلاش خواهد کرد اقتصاد فرهنگی و بویژه هنری پویا و فعال شود
نکته دوم آنکه باید اقتصاد فرهنگ را پویا کنیم. دولت این را جزو وظایف خود می‌داند. البته روشن است که در تولید باید اول تقاضا را تحریک کرد. مردم باید کالای فرهنگی را ارج بنهند. در این زمینه باید کار فراوانی انجام داد. اینکه تیراژ کتاب معمولاً ۲ یا ۳ هزار است، اینکه شما می‌بینید بقیه آثار هنری ما در بازار مشتری ندارد، اینکه گیشه‌های سینما خلوت است، یعنی اینکه باید تقاضا را تحریک کنیم، مشکلش همین است. این موضوع نمی‌گذارد هنرمند خلاق باشد و نمی‌گذارد آنچه خواست جامعه است، به صورت متنوع در جامعه عرضه شود.
بنابراین دولت تلاش خواهد کرد تا اقتصاد فرهنگی و بویژه هنری پویا و فعال شود و حتی باید بتوانیم بازارهای منطقه‌ای و جهانی را نیز به تصرف خود درآوریم. نکته سوم اینکه دولت برای اهدافش به سوی شما دست نیاز دراز می‌کند، دولت تداوم امید را در میان مردم می‌خواهد. از شما می‌خواهم آثار امیدبخش و نشاط‌آفرین تولید کنید، آثار یأس‌آور کافی است.
دولت در فکر ایجاد آشتی ملی و وحدت ملی است
دولت در فکر ایجاد آشتی ملی و وحدت ملی است. دولت می‌خواهد کینه‌ها از سینه‌ها برداشته شود. شمایید که می‌توانید زمینه را آماده کنید. دولت می‌خواهد اعتدال در جامعه برقرار شود، می‌خواهد بین حقوق و وظایف تعادل باشد. دولت می‌خواهد میانه‌روی را ترویج کند و با خشونت و افراط مخالف است؛ ما با همه توان می‌خواهیم افراطیون را به انزوا برانیم.
برخی هنوز صدای ملت را در ۲۴ خرداد نشنیده‌اند. پنبه‌ها را از گوش درآورند؛ ایران، امروز منادی مقابله با خشونت و افراطی‌گری در جهان است. اینکه طرح ایران در سازمان ملل متحد در ظرف چند ماه با اتفاق آراء به تصویب رسید، نشان عظمت ملت ایران است.
دست دولت برای مبارزه با خشونت، برای دیپلماسی عمومی، برای یاری دولت، به سوی هنرمندان به عنوان یاران نزدیک و مورد اعتماد دولت دراز است.
و سخن آخر؛ هنر همیشه خوب است، چون هنر، همان خوبی است.
پرورش مهارت های اجتماعی در کودکان آنها را آماده می سازد تا در همه ی جنبه های زندگی تعاملات سالم تری داشته باشند. مهارت های اجتماعی بخش مهمی از عملکرد در اجتماع هستند. خوب رفتار کردن، ارتباط موثر با دیگران، احساس دیگران را در نظر گرفتن و بیان خواسته های شخصی، همه جزئی از مهارت های اجتماعی هستند.
در پرورش مهارت های اجتماعی در کودکان، در هر مرحله از رشد کودک به تدابیر ویژه ای نیاز داریم.
۱- مرحله نوزادی
– مهارت های اجتماعی را از همان ابتدا به کودک نشان دهید. وقتی آرام و با لبخند با نوزاد صحبت می کنید، او این این فعل و انفعال اجتماعی لذت می برد. در این مرحله، نوزاد فقط نسبت به خواسته ها ی خود آگاهی دارد.
– با نوزاد صحبت کنید. وقتی او گریه می کند با صحبت کردن به گریه ی او پاسخ دهید. این کار نوزاد را تشویق می کند که برای صحبت کردن با شما تلاش کند.
– تشویق به توجه به دیگران. با توجه کردن به گریه و نیازهای شیرخوار، به او می آموزید که به خواسته های دیگران توجه کند.
– توجه کنید و عشق بورزید. بوسیدن و در آغوش گرفتن نوزادان برای پیشرفت اجتماعی او بسیار مهم است. در این مرحله از رشد، بوسیدن و در آغوش گرفتن یک نیاز اساسی است. اما توجه داشته باشید که با توجه بیش از حد کودک را لوس نکنید.
– در حضور نوزاد آرام باشید. گریه ی شبانه ی شیرخوار ممکن است موجب پریشان حالی شما شود. در چنین مواقعی، قبل از بغل کردن نوزاد نفس عمیق بکشید و آرامش خود را باز یابید.
۲- مرحله نوپایی
– در مرحله ی نوپایی، کودک بعضی از کلمات و جمله های ساده را می تواند بیان کند. او دوست دارد به تنهایی بازی کند و هنوز برای سهیم شدن اسباب بازی و وسایل دیگرش با دیگران، تمایل نشان نمی دهد.
– یک محیط اجتماعی کوچک در خانه بوجود بیاورید. می توانید تعدادی از والدین را همراه کودکانشان به منزل خود دعوت کنید. با این کار کودک خود را در معرض تعامل با دیگران قرار می دهید.
– به کودک نوپای خود اولین قوانین معاشرت را بیاموزید. مثلا اینکه او می تواند اسباب بازی هایش را با دیگران شریک شود. وقتی عصبانی است، چطور صحبت کند و با افراد دیگر مهربان باشد.
– به رفتارهای مثبت او پاداش بدهید. مثلا وقتی کودک با بچه های دیگر مهربان است و اسباب بازی هایش را با آنها تقسیم می کند، کارهای او را تحسین کنید.
۳- مرحله ی پیش از دبستان
– به کودکان پیش از دبستان کمک کنید تا دوستان بیشتری پیدا کنند.
– در گروه سنی قبل از دبستان، کودک می تواند احساسات خود را در قالب کلمات بیان کند. در این مرحله او را تشویق کنید که با بچه های دیگر دوست شود.
– موقعیت های اجتماعی را برای کودک خود بوجود بیاورید. برای افزایش مهارت های اجتماعی کودک،می توانید در منزل خود مهمانی ترتیب دهید. با والدین کودکان دیگر یک جا جمع شوید و یا از همسایه ی خود دعوت کنید که کودک خود را به منزل شما بیاورد.
– به کودک خود بیاموزید که در موقع اختلاف با دیگران با آنها صبحت کند نه اینکه آنها را بزند. برایش توضیح دهید، این قضیه چقدر مهم است و تاکید کنید، بچه ای که کتک می خورد چه احساسی نسبت به او پیدا می کند. همچنین کودک را تشویق کنید که اگر موجب ناراحتی دوستش شد، حتما از او عذرخواهی کند.
– کودک پیش از دبستان خود را تشویق کنید، در مورد احساساتش صحبت کند. از او بخواهید برایتان توضیح دهد که وقتی پیش بچه های دیگر است چه احساسی دارد. به او در بیان احساساتش کمک کنید.
۴- مرحله ی دبستان
– وقتی بچه های وارد دبستان می شوند، این فرصت برای آنها فراهم می شود که هر روز با دیگران در تعامل باشند. آنها در مورد احساسات و نیازهایشان با دیگران در ارتباط هستند.
– خوب رفتار کنید. بچه ها، بزرگ تر ها را می بینند و از آنها تقلید می کنند. الگوی خوبی برای فرزندتان باشید. به مردم احترام بگذارید و با آنها رفتاری صمیمانه داشته باشید. وقتی با دیگران اختلاف دارید در مورد آنها محترمانه صحبت کنید تا فرزندتان از شما یاد بگیرد.
– مهارت های حل مشکلات را به دبستانی ها یاد بدهید. وقتی بین بچه ها اختلافی پیش می آید، از هر کدام از آنها بپرسید که چه احساسی دارد. بچه ها را تشویق کنید که احساسشان را در مورد مشکل بیان کنند و راه حلی را پیشنهاد دهند.
– به فرزندتان یاد بدهید برای تفاوت ها و برتری های دیگران ارزش قائل شود. فرصتی را برای او فراهم کنید تا بتواند توانایی ها و استعدادهای خود را نشان دهد و عملکردهای مثبت و توانایی های دیگران را نیز تحسین کند.
هر مادری در زندگی خود لحظه ی خاصی را تجربه می کند که حتی سالها بعد می تواند آن لحظه را با تمام جزئیاتش به یاد بیاورد. او تاریخ ، ساعت و مکان تولد فرزندانش را بیاد دارد. لحظه ای که به فرزندانش زندگی بخشیده است. در آن لحظه، به خود و کودکش قول می دهد که مادر خوبی باشد. یک مادر خوب چند خصوصیت دارد : عشق بی قید و شرط، حمایت از فرزند و یک سرمشق خوب.
یک مادر خوب نسبت به فرزند خود عشقی بی قید و شرط و پایان ناپذیر دارد. ممکن است مادر به خاطر وجود کودکش تمام موقعیت های خوب زندگی اش را از دست بدهد اما هنوز لبخند به چهره دارد چون کودکش در سلامتی به سر می برد. وقتی فرزند حرف های ناراحت کننده می زند و مادرش را آزرده می سازد، این مادر است که رفتار او را فراموش کرده و او را می بخشد. فرزند، کم کم بزرگ می شود و مادر در مورد موضوعات مختلف با اواختلاف نظر پیدا می کند. اما در همین شرایط نیز به فرزندش عشق می ورزد و هرجا لازم باشد در کنار اوست. در هر حال یک مادر خوب همیشه و بی هیچ قید و شرطی به فرزندش عشق می ورزد.
کودک از جهات مختلف نیاز به حمایت دارد و یک مادر خوب همیشه برای حمایت کردن از فرزندش حاضر است. علاوه بر اینکه مادر از لحاظ مالی فرزندش را حمایت می کند و تا حد امکان بهترین امکانات را در اختیار او می گذارد، فرزندش را از لحاظ عاطفی نیز حمایت می کند. وقتی کودک صدمه ای می بیند، این مادر است که او را در آغوش می کشد و با بوسه ای بر زخمش مرهم می نهد.
علاوه بر این ، خیلی مهم است که مادر در فعالیت های فوق برنامه از علاقه ی فرزند خود حمایت کند. بعضی اوقت لازم است فرزندش را برای تمرین تحریک کند و مشوق او باشد. بدون حمایت مادر، ممکن است بچه ها زمان زیادی را تلف کنند و نتوانند استعدادهای خود را پرورش دهند.
یک مادر خوب برای فرزندش سرمشق است. مادر خوب به خانواده، دوستان و غریبه ها احترام می گذارد و با اینکار به فرزندش ادب و احترام را می آموزد. وقتی مادر بر عقایدش پافشاری می کند، به فرزندش می آموزد قوی باشد، اعتماد به نفس و شخصیتی مستقل داشته باشد. یک مادر خوب همیشه مسئولیت کارها و اشتباهاتی که انجام داده را به عهده می کیرد. با مسئولیت پذیری به فرزند خود یاد می هد که هروقت خواست انتخابی داشته باشد ، خوب فکر کند چون در هر حال مسئولیت نتایج این انتخاب به عهده ی اوست. هر بچه ای یک سرمشق خوب نیاز دارد و مادر می تواند بهترین سرمشق او باشد.
کودک همه چیر را از زندگی می آموزد. وقتی در معرض عشق بی قید و شرط باشد، حمایت شود و الگوی خوبی داشته باشد، او نیز یاد می گیرد چنین ویژه گی هایی داشته باشد. حاصل موفقیت یک مادر خوب، فرزند اوست. یک مادر خوب عشق می آفریند، حمایت می کند، و افرادی با استقامت پرورش می دهد. این ها همه ی صفاتی است که یک مادر خوب می خواهد فرزندش دارا باشد و این سه ویژگی ، صفاتی است که یک مادر خوب داراست.
